Natuur in het Curringherveld

Planten inventarisatie

In het Curringherveld leven veel verschillende dieren en planten.

Nu en dan wordt er geïnventariseerd hoe het staat met de flora en fauna.

In 2007 deed Nico Boele (beheerder Staatsbosbeheer) een kleine inventarisatie.

Zijn reactie toen:

“Wat dan opvalt is hoe prachtig het gebied zich vergeleken met de 1e telling in 2000 in relatief korte tijd heeft ontwikkeld in alle gewenste richtingen.
We zien er, in juli en augustus, naast de uitbundige struikheide ook de dopheide.
Meestal gaan ontwikkelingen in de natuur heel langzaam.

Ik was verrast door de vondst van 2 Koningsvarens, die een flink formaat kunnen krijgen”

” Wat dan opvalt is hoe prachtig het gebied zich heeft ontwikkeld!”

Heide in Kornhorn

Rond 1821 was Kornhorn de noordelijke begrenzing van een enorm heidegebied wat doorliep tot aan Appelscha (Friesland).

Kornhorn heette destijds Curringhehorne.

Na ruim 100 jaar is er weer heide te vinden in het Curringherveld, je vindt het ter hoogte van de hooikiep.

Deze heide is ontstaan nadat men de voedselrijke bovenlaag heeft afgegraven, hierdoor ontstond er een schrale bodem.

Op deze bodem is heide maaisel van de Jilt Dijksheide uitgezaaid.

De Jilt Dijksheide is het enig overgebleven heideveld in het Westerkwartier en is gelegen op een afstand van ongeveer 4 kilometer van hier.

Binnen een paar jaar ontstond er nieuwe heide.

Inmiddels is er struikheide en dopheide te zien en ook de koningsvaren komt hier voor.

De vrijwilligers van het veld en de schoolkinderen van de Groene Borg zorgen voor de heide door de jonge boompjes “te trekken” om bosvorming te voorkomen.

Ook wordt de heide nu en dan gemaaid.

Bioloog Herke Fokkema

in het Curringherveld

In juni 2013 is er door bioloog Herke Fokkema een nieuwe inventarisatie uitgevoerd.
Er werden 44 soorten planten geteld.
Vergeleken met de 1e telling van 2000 zijn er een aantal opvallende verschillen.

We sommen ze even voor u op:
a. Het aantal echte graslandplanten is verminderd, dus het geheel is voedselarmer geworden (verdwenen zijn de Scherpe boterbloem, Pinksterbloem, Melkdistel, Grote weegbree, maar dat kan doordat toen de randen langs de paden zijn meegenomen).
b. Het westelijk gedeelte van het terrein verdroogt niet want juist in de laagten staan nu nog steeds de planten die nat moeten staan (Zomprus, Egelboterbloem, Geelgroen zegge en Wateraardbei
c. Er is veel boomopslag. Dit kan bijna ook niet anders met al die bomen rond het gebied. Dit is met schapen niet op te lossen, deze nemen wel de wilg mee, maar laten berk en eik ongemoeid. De boomopslag zal dus regelmatig verwijderd moeten worden.
d. De boombladeren leveren mineraleninput. Dit is niet te voorkomen.
e. De vegetatie aan de westzijde, waar ook de Koningsvaren staat, heeft de neiging in de richting van blauwgrasland te gaan.
f. De struikheide staat er niet florissant bij. Misschien is het een oplossing om het geheel eens te maaien, dan kan de heide zich weer eens verjongen.
Als we het huidige beheer met het terugdringen van houtige opslag doorzetten blijft de struikheide er wel in; ze stond er dit jaar niet zo florissant bij, maar dat was dit koude voorjaar op meer plaatsen zo.
N.b. Herke voegde nog toe niet verbaasd te zijn als ook de beschermde zonnedauw zich hier zou manifesteren: ‘die hoort hier zeker bij’.

Later vond Klaas Frankes de zonnedauw en Freek Postema trof er de heidekikker aan..

Klik hier voor een uitgebreid overzicht van de planten in het heideveld