Heide

Na bijna 100 jaar heeft Kornhorn weer een heus heideveld; perceel e op de bovenstaande grondgebruikskaart van het Curringherveld. Niet groot, ca 2000 m2, maar wel vitaal. Door de toenmalige voedselrijke (grasland) bovengrond af te graven en af te voeren onstond in 1998 een ideale 'schrale' bodem met kansen voor heideontwikkeling. Om de natuur een handje te helpen werd heidemaaisel afkomstig van de Jilt Dijksheide aan de Kolonieweg van Opende uitgestrooid.

Bovenstaande foto uit 2007 toont aan dat dit na bijna 10 jaar al prachtig was gelukt. Maar als de vrijwilligersploeg niet de duizenden elzen- en berkenzaailingen er uit hadden getrokken had Kornhorn er een bos in plaats van een heideveld gehad! Inmiddels gaat het zo goed met de heide dat er regelmatig al een klein gedeelte gemaaid moet worden. Van het maaisel werden destijds o.a. 'boenders’ gemaakt; tegenwoordig maken kinderen er 'creatief met heide' vogels of een grote egel van..!

In oktober 2012 werd de heide enkele dagen begraasd door schapen

Er is een tijd geweest, en op oude kaarten van de 19e eeuw nog te zien, dat Kornhorn de noordelijke begrenzing vormde van een enorm groot heidegebied (tot Oosterwolde). Bron: 'Van Curringhe en Korhoenders, een geschiedenis van Kornhorn', Werkgroep Historie Kornhorn, 1994

Stoomploeg in een heideontginning t.z.v. Opende (1915)

Planteninventarisaties heideveld Curringherveld

Op 8 juni 2007 deed Nico Boele een kleine inventarisatie. Zijn beschrijving: "Wat dan opvalt is hoe prachtig het gebied zich vergeleken met de 1e telling in 2000 in relatief korte tijd heeft ontwikkeld in alle gewenste richtingen. We zien er, in juli en augustus, naast de uitbundige struikheide (foto) ook de dopheide. Meestal gaan ontwikkelingen in de natuur heel langzaam; ik was verrast door de vondst van 2 Koningsvarens, die een flink formaat kunnen krijgen".

Jonge Koningsvarens in het Curringherveld - Frank Blok 11/06/2017

Op 14 juni 2013 is door bioloog Herke Fokkema een nieuwe inventarisatie uitgevoerd. Er werden 44 soorten geteld. Vergeleken met de 1e telling van 2000 zijn er een aantal opvallende verschillen:

a. Het aantal echte graslandplanten is verminderd, dus het geheel is voedselarmer geworden (verdwenen zijn Scherpe boterbloem, Pinksterbloem, Melkdistel, Grote weegbree, maar dat kan doordat toen de randen langs de paden zijn meegenomen).

b. Het westelijk gedeelte van het terrein verdroogt niet want juist in de laagten staan nu nog steeds de planten die nat moeten staan (Zomprus, Egelboterbloem, Geelgroen zegge, Wateraardbei - foto 11/06/2017)

c. Er is veel boomopslag. Dit kan bijna ook niet anders met al die bomen rond hetgebied. Dit is met schapen niet op te lossen, deze nemen wel de wilg mee, maar laten berk en eik ongemoeid. De boomopslag zal dus regelmatig verwijderd moeten worden.

d. De boombladeren leveren mineraleninput. Dit is niet te voorkomen.

e. De vegetatie aan de westzijde, waar ook de Koningsvaren staat, heeft de neiging in de richting van blauwgrasland te gaan.

f. De struikheide er niet florissant bij. Misschien is het een oplossing om het geheel eens te maaien, dan kan de heide zich weer eens verjongen.

Als we het huidige beheer met het terugdringen van houtige opslag doorzetten blijft de struikheide er wel in; ze stond er dit jaar niet zo florissant bij. Maar dat was dit koude voorjaar op meer plaatsen zo.

N.b. Herke voegde nog toe niet verbaasd te zijn als ook de beschermde zonnedauw zich hier zou manifesteren: 'die hoort hier zeker bij'. In september vond Klaas Frankes de zonnedauw! En Freek Postema trof er bovendien de heidekikker aan..

De lijst: Planteninventarisatie heideveldje Kornhorn 14 juni 2013.