IJe Wijkstra

IJje Wijkstra vermoordde in 1929 de vier veldwachters Meijer, Werkman, van der Molen en Hoving, toen zij zijn geliefde Aaltje Wobbes kwamen halen voor een verhoor (zie ook onder Wandelroutes/Infopanelen-4). Het huisje van Wijkstra, destijds gelegen in een weiland aan de Polmalaan, bestaat niet meer. Kort na het drama werd het in brand gestoken. Op initiatief van het Plaatselijk Belang Kornhorn werd dit nog altijd gevoelige onderwerp weer bespreekbaar gemaakt in het dorp. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een lesbrief:

Plaatselijk Belang wilde het gebeurde letterlijk en figuurlijk een plaats geven in het landschap; een 'herinneringspunt' om bij stil te staan. Om het eventueel te kunnen inpassen in plannen voor een wandelroute. Dit was niet gemakkelijk want emoties van voor- en tegenstanders laaiden hoog op in de pers. Er werd overlegd met het College van B&W van Grootegast en oud-gedeputeerde Jaap van Dijk en besloten werd om hierover eerst een informatieavond te houden. Op die bijeenkomst werd door Jaap van Dijk de vraag aan de aanwezigen voorgelegd: "is het wenselijk om een 'lesbrief' te laten ontwikkelen, zodat ook de jeugd in kennis gesteld kan worden van deze streekgeschiedenis"? Van Dijk wist een goede voedingsbodem voor de plannen (lesbrief, markeringssteen en informatiepaneel in een wandelroute) te kweken en een paar weken later ging de ledenvergadering van het Plaatselijk Belang met deze voorstellen akkoord. Financiering van deze plannen was mogelijk via het Plattelandsbeleid Zuidelijk Westerkwartier van de provincie Groningen en via de gemeente Grootegast. Bert Dijkstra, die ook de inleiding op de informatieavond had verzorgd, werd bereid gevonden de lesbrief te schrijven, die op 27 april 2001 samen met de nieuwe wandelroute het Curringhepad werd aangeboden aan gedeputeerde Rita Jansen. We zijn blij met zijn document; in een viertal lessen krijgen de leerlingen informatie en worden er een aantal opdrachten gemaakt.

Het verhaal werd opgenomen in de tekst van de wandelroute van het Curringhepad (deel II Route Mens en landschap) en het bijbehorende informatiepaneel werd ter plaatse aangebracht. Vlak bij de onheilsplek aan de Polmalaan werd door vrijwilligers van C&HEK de markeringssteen geplaatst, met daarop een tekst die herinnert aan het gebeurde. Een grote steen werd snel gevonden; de tekst mocht refereren aan het drama, maar niet direct als gedenktekst dienen. Hierover is overlegd met nabestaanden van de vermoorde veldwachters. We hebben gekozen voor een tekst van Kahlil Gibran uit het boekje 'De profeet' en wel uit het hoofdstuk dat gaat over rechtspraak:

Toen trad een van de rechters van de stad naar voren en zei 'spreek tot ons over misdaad en straf'; en Hij (de profeet) antwoordde "Wanneer je geest gaat zwerven met de wind, doe je, alleen en onbewaakt, anderen en dus ook jezelf kwaad".